De psychologie is constant in beweging, net als alles om ons heen. In de afgelopen decennia hebben mooi nieuwe ontwikkelingen plaatsgevonden binnen de psychologie maar ook minder mooie ontwikkelingen. In dit blog probeer ik sommige van die ontwikkelingen te beschouwen. Zoals de huidige ontwikkeling personalized medicine: Terug naar het individu. Klinkt goed. Maar zijn we dan ooit weggeweest van het individu? De meeste therapeuten zullen zeggen van niet. Zij zien altijd het individu dat tegenover hen zit, niet de groep of het gemiddelde van een groep waartoe het individu behoort. Toch zijn therapeuten wel genoodzaakt het individu tegenover hen te behandelen volgens de richtlijnen, die gebaseerd zijn op onderzoek dat zich richt op groepen en gemiddelden. Hier wringt de schoen. In de Volkskrant verscheen in het najaar van 2018 dit artikel: ‘Als je wilt weten hoe een individu geneest, moet je het individu onderzoeken. Niet de groep.’ Dit lijkt mij een goede tendens. Als je onderzoek doet naar de effectiviteit van een behandeling, vergeet dan niet de individuele verschillen te vermelden. En voor de therapeut, elke behandeling is een N=1.